Fakturowanie i Księgowość

Nie jestem klientem ING


Nie musisz nim być, by móc fakturować i księgować

Zarejestruj się bez konta

Otwórz konto - klienci bankowi mają łatwiej!

Jestem klientem ING


Korzystasz z bankowości internetowej Moje ING
lub ING Business?

Jak ustalić miejsce rezydencji podatkowej?

2021-12-22

W celu uniknięcia podwójnego opodatkowania podatnika, który swoje interesy zawodowe realizuje w więcej niż jednym kraju, została powołana do życia instytucja rezydencji podatkowej. Jej ustalenie jest ważne z kilku powodów.

Miejsce zamieszkania a rezydencja podatkowa podatnika

Ustalenie rezydencji podatkowej jest istotne dla podatnika z podanych powyżej powodów. Dla jej precyzyjnego określenia zostały wprowadzone regulacje prawne, które znalazły się w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej ustawą o PIT.


Zgodnie z artykułem trzecim ustęp 1a miejsce zamieszkania osoby fizycznej na terytorium Polski jest wówczas, gdy to Polska jest centrum jej interesów prywatnych i gospodarczych. Jednocześnie, gdy osoba fizyczna przebywa w Polsce przez 183 dni i więcej w ciągu jednego roku podatkowego, to również Polska staje się dla niej miejscem zamieszkania.


Warunki te nie muszą występować jednocześnie. Jeżeli bowiem ktoś poza granicami Polski pozostawi rodzinę, to tam znajduje się centrum jego interesów życiowych, ale w Polsce prowadzi swoje interesy i przebywa tu przeszło 183 dni w roku podatkowym, to uzyskuje polską rezydencję podatkową i jest zobowiązany do rozliczania się z polskim fiskusem.


Jeżeli jednak osoba z zagranicy przyjedzie z całą rodziną do Polski i tu podejmie aktywność zawodową, niekoniecznie własną działalność gospodarczą, ale z krajem pochodzenia nic już nie będzie jej łączyć, wówczas jej miejscem rezydencji podatkowej również staje się Polska, pomimo tego, że nie upłynęło 183 dni pobytu. Tutaj bowiem ma centrum interesów osobistych i gospodarczych.


Takie ujęcie rezydencji powoduje, że faktyczne miejsce zamieszkania nie ma związku z miejscem rezydencji podatkowej. Mieszkaniec Francji, który w Polsce przebywa łącznie, nawet nie jednorazowo, ale łącznie przeszło 183 dni i tu prowadzi swoje interesy lub pracuje również jest polskim rezydentem i wobec niego istnieje nieograniczony obowiązek podatkowy.


Czym jest nieograniczony obowiązek podatkowy?

W polskim prawie podatkowym mamy do czynienia z dwoma rodzajami obowiązku podatkowego. Jest to obowiązek ograniczony i nieograniczony. Osoba, która nie ma polskiej rezydencji podatkowej, ale generuje dochody na terenie Polski ma obowiązek rozliczyć się z nich w Polsce. Jest to właśnie ograniczony obowiązek podatkowy. W takiej sytuacji zastosowanie też mają specjalne umowy międzynarodowe, które chronią podatnika przed koniecznością podwójnego opodatkowania: np. w kraju, w którym osiąga dochody oraz w kraju, w którym mieszka.


Jeżeli jednak podatnik ma jasno określoną rezydencję podatkową, wówczas wobec niego ma zastosowanie nieograniczony obowiązek podatkowy. Co to oznacza? Opodatkowaniu podlegają nie tylko uzyskiwane dochody. Ma też inne obowiązki podatkowe.


Ustalenie rezydencji podatkowej staje się więc nie tylko sposobem na uniknięcie podwójnego opodatkowania i możliwością skorzystania z umów międzynarodowych, które to zwolnienie z podwójnego opodatkowania sankcjonują, ale również staje się sposobem na jednoznaczne określenie i ustalenie miejsca, w którym podatnik podlega nieograniczonym obowiązkom podatkowym. Dzięki temu rozliczenia stają się łatwiejsze i jaśniejsze.

Samo określenie rezydencji nie jest proste z uwagi na dość ogólne sformułowanie warunku pierwszego „centrum interesów osobistych i gospodarczych”. Jest to zwrot nieprecyzyjny i nieostry. Drugi warunek, który wskazuje na 183 dni w roku podatkowym pobytu na terenie Polski ułatwia to doprecyzowanie. Mimo jednak tych trudności, określenie rezydencji ułatwia dalsze funkcjonowanie podatkowe.


Zespół Ekspertów ING Księgowość