Fakturowanie i Księgowość

Nie jestem klientem ING


Nie musisz nim być, by móc fakturować i księgować

Zarejestruj się bez konta

Otwórz konto - klienci bankowi mają łatwiej!

Jestem klientem ING


Korzystasz z bankowości internetowej Moje ING
lub ING Business?

Jak amortyzować niskocenne środki trwałe?

2022-12-12

Każdy przedsiębiorca, który dysponuje środkami trwałymi w swoim przedsiębiorstwie, ma możliwość ich amortyzowania. Amortyzacja to włączanie wartości rozliczanego środka trwałego do kosztów prowadzenia działalności. W efekcie powstaje koszt podatkowy, który pozwala na obniżenie podstawy opodatkowania, a w konsekwencji również samego podatku. Jest to jeden z legalnych sposobów optymalizacji podatkowej. Ustawodawca przewidział dwa sposoby amortyzacji – etapową i jednorazową. Żeby z nich skorzystać należy spełnić określone warunki, które zostały spisane w ustawie. Szczególną grupę stanowią tu niskocenne środki trwałe. Co to takiego i jak je rozliczać? Oto najważniejsze informacje.

 

Środki trwałe – co to takiego?

Zgodnie z ustawową definicją do środków trwałych zalicza się rzeczowe aktywa trwałe, przedmioty będące własnością lub współwłasnością podatnika, które są kompletne i zdatne do użytku, nabyte lub wytworzone, przeznaczone na potrzeby funkcjonowania przedsiębiorstwa lub oddane do użytkowania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub leasingu. Ważnym kryterium dla środków trwałych jest ich przewidywany okres użyteczności ekonomicznej przekraczający rok.

 

Środki trwałe podlegają amortyzacji zgodnie z określonym w ustawie okresem amortyzacji.

 

Niskocenne środki trwałe – jak ująć je w kosztach i jak je amortyzować?

Jak wspomniano we wstępie, szczególną grupę środków trwałych stanowią te niskocenne. Zgodnie z zapisami ustawy do niskocennych środków trwałych zalicza się te, których wartość jest mniejsza niż 10 000 zł.

 

Dla nich właśnie ustawodawca przewidział możliwość dokonania amortyzacji jednorazowej.

 

Jednocześnie przedsiębiorcy uzyskali możliwość włączenia niskocennych środków trwałych do kosztów uzyskania przychodów, bez konieczności wprowadzania ich do ewidencji środków trwałych – co znacznie uprościło procedurę ich rozliczania.

 

Dzięki tej opcji zakupiony niskocenny środek trwały zostaje potraktowany jak zakup na cele firmowe, jego wartość zostaje włączona do kosztów uzyskania przychodu i jako taka obniża podstawę opodatkowania, a w konsekwencji również należny podatek.

 

Korzystając z tej opcji przedsiębiorca nie tylko nie musi wprowadzać środka trwałego do ewidencji, ale również nie musi go amortyzować zgodnie z planem. W ten sposób może to zrobić jednorazowo.

 

Amortyzacja niskocennych środków trwałych – dostępne możliwości

Poza wspomnianym wprowadzeniem środka do kosztów uzyskania przychodu, przedsiębiorca ma również możliwość przeprowadzenia amortyzacji liniowej. Żeby z niej skorzystać, środek trwały musi zostać wprowadzony do ewidencji i rozliczony etapowo zgodnie z zasadami, które zostały opisane w ustawie o PIT.

 

Ten sposób rozliczania jest oczywiście poprawny (tak samo, jak i wcześniej opisany), ale wymaga od przedsiębiorcy dopełnienia większej liczby formalności. Przede wszystkim konieczne jest tutaj wprowadzenie środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a także zastosowanie odpowiedniego planu amortyzacyjnego.

 

Które z tych rozwiązań jest lepsze? Nie ma jednoznacznego rozstrzygnięcia. Każde z nich przynosi nieco inne skutki. Rezygnacja z wprowadzenia niskocennego środka trwałego do ewidencji środków trwałych spowoduje, że przy likwidowaniu działalności będzie mniej formalności do dopełnienia. Trzeba bowiem pamiętać, że likwidacja działalności gospodarczej wymaga również prawidłowego rozliczenia majątku, który spisany jest właśnie w ewidencji.


Zespół Ekspertów ING Księgowość